Grupy w naszej parafii

Chór "Gloria"

„Gdzie słyszysz śpiew, tam wejdź, tam dobre serca mają. Źli ludzie wierzaj mi, ci nigdy nie śpiewają! ”

40-lecie chóru "Gloria" - koncert

Galeria _klik

Koncert kolęd 07-01-2018

„Gdzie słyszysz śpiew, tam wejdź, tam dobre serca mają. Źli ludzie wierzaj mi, ci nigdy nie śpiewają! ” Tradycja śpiewacza w Parafii Rzymskokatolickiej p.w. Ścięcia św. Jana Chrzciciela w Goduli sięga okresu przedwojennego, kiedy to działały dwa chóry mieszane i jeden męski „Hejnał” reaktywowany po wojnie i który działał do lat sześćdziesiątych ubiegłego wieku. Później śpiew chóralny w parafii zamilkł. Dopiero 20 września 1982 roku z inicjatywy ks. Proboszcza Jana Małyska oraz grupy miłośników śpiewu chóralnego powstał parafialny chór dzisiaj znany jako Chór„Gloria”. Dyrygentem został Pan Piotr Mika, który był wówczas organistą w naszej parafii. Pierwszy publiczny występ obecnego chóru odbył się 22 listopada 1982 roku podczas mszy św. w intencji chórzystów z okazji ich święta patronalnego św. Cecylii. Pierwszy koncert, a był to koncert kolęd, odbył się w ostatnią niedzielę stycznia 1984 roku. Od roku 1989 przez trzy lata chórem dyrygowała Pani Gabriela Malcherczyk, a od września 1992r. chórem kieruje Pani Bogusława Kotlorz. W latach od 2004r. do 2013r. opiekunem chóru był Proboszcz ks. Krzysztof Wrodarczyk. Obecnie od 2013 roku opiekę nad chórem sprawuje Proboszcz ks. dr Jarosław Międzybrodzki. Chór śpiewa w czasie świąt liturgicznych i nie tylko. Począwszy od koncertu kolęd w styczniu poprzez liturgię wielkopostną i paschalną, daje w ciągu roku koncerty pieśni maryjnych i eucharystycznych. Posługuje swym śpiewem podczas uroczystych nabożeństw związanych ze świętami państwowymi lub lokalnymi rocznicami związanymi z miastem Ruda Śląska organizowanymi pod patronatem Pani Prezydent. Wykonywał również utwory świeckie m.in. podczas koncertów pn. „Perły Śląskie” organizowanych przez Okręg Rudzki Śląskiego Związku Chórów i Orkiestr. Chór koncertował m.in. w Częstochowie, Żorach, Simoradzu i Cieszynie. Nie obyło się również bez wojaży zagranicznych takich jak rewizyta naszego chóru w niemieckiej Parafii w Querschied, gdzie przyjęto nas bardzo ciepło. Należy też wspomnieć o udanej kilkudniowej pielgrzymce do Mariazell w Austrii, w ramach, której chórzyści śpiewali w czasie mszy św. na Kahlenbergu oraz pod pomnikami Straussa i Mozarta w Wiedniu wykonując ich utwory. Niezapomniane przeżycia chórzystów związane są z uczestnictwem w Ogólnopolskich Zlotach Chórów i Orkiestr w Sanktuarium Maryjnym w Licheniu gdzie utwory podczas mszy św. i popołudniu w czasie koncertu na schodach bazyliki wykonywane były przez prawie 3500 śpiewaków oraz około 1500 muzyków. W czerwcu 2007 roku chór „Gloria” otrzymał nagrodę Prezydenta Miasta Ruda Śląska za działalność w dziedzinie kultury. Członków chóru „ Gloria” cementuje wspólne śpiewanie, spotkania i wyjazdy, które dostarczają wielu wspaniałych przeżyć i dla ducha i dla ciała. Próby chóru odbywają się w poniedziałki o godz. 19:00 w Domu Parafialnym im. Św. Jana Pawła II. Serdecznie zapraszamy!

Dyrygenci chóru : +Piotr Mika 1982- 1989 Gabriela Malcherczyk 1989 – 1992 Bogusława Kotlorz 1992 – nadal Prezesi chóru + Antoni Fraus 1982 -1992 + Józef Gwóźdź 1992 – 2003 Elżbieta Sikora 2003 – 2008 Grzegorz Mrozek 2008 – 2013 Elżbieta Sikora 2013 - nadal Opiekunowie chóru +Ks. Jan Małysek 1982 -2004 Ks. Krzysztof Wrodarczk 2004- 2013 Ks. dr Jarosław Międzybrodzki 2013 – nadal

XXX LAT CHÓRU "GLORIA" - koncert.
Bractwo Szkaplerzne

Załorzenie Bractwa Szkaplerznego - Godula - 8 listopada 2014 roku.

Msza św. w intencji Bractwa Szkaplerznego w 5-tą rocznicę utworzenia Bractwa.

Godula - 28 listopada 2019 roku.
Koło Przyjaciół Radia Maryja.

„Ja Panu Bogu dziękuję codziennie, że jest w Polsce takie radio,i że nazywa się RADIO MARYJA! …" - słowa Ojca Świętego Jana Pawła II Watykan, Plac św. Piotra – 29 III 1995 r.

Celem Radia Maryja jest ewangelizacja, do której wzywa nas Ojciec Święty Jan Paweł II. Zadanie to Radio Maryja spełnia poprzez modlitwę, katechezę i kontakt z słuchaczami. Radio dociera do ludzkich serc i budzi radość. Utrzymuje się i rozwija z dobrowolnych ofiar słuchaczy. Pomagają w tym Biura i Koła Przyjaciół Radia Maryja. W naszej parafii Koło Przyjaciół Radia Maryja istnieje od 9 stycznia 1994 roku. Spotkania odbywają się raz w miesiącu w Domu Parafialnym im. Jana Pawła II. Nasze Koło liczy około 60 osób. Co roku ponad 40 osób bierze udział w Rekolekcjach w Ośrodku Spotkań i Formacji Archidiecezji Katowickiej w Brennej. Koło nasze jest otwarte dla wszystkich!

Spotkania odbywają się raz w miesiącu (według ogłoszeń).

Koło przyjaciół "Radia Maryja"
Parafialne Koło Młodzieżowe

Spotkania mają na celu nie tylko modlitwę, zamyślenia i zastanawianie sie nad życiem. Przede wszystkim można miło spędzić czas z rówieśnikami, porozmawiać o czymś co nas nurtuje. PKM to fajna sprawa, można dużo wynieść z tych spotkań, tak samo bardziej sie uduchowić jak i wynieść wiedzę teoretyczną o naszej wspólnocie Kościoła i nie tylko. Nasze spotkania są luźne nie mamy wyznaczonych tematów. Rozmawiamy na różne tematy, lecz każde spotkanie jest przygotowane łącznie ze śpiewem i nieraz wykładem, który przygotowuje ktoś chętny.

Kilka słów o nas:

Czas, czyli kiedy się spotykamy:

- od września do wakacji; - nasze spotkania rozpoczynamy w każdy piątek, tym co jest najważniejsze w naszym życiu, czyli Mszą św. w kościele parafialnym o godz. 18.00; - wyjątkiem jest I-wszy piątek, kiedy uczestniczymy we Mszy św. młodzieżowej o godz. 19.00, kiedy to oprawę liturgiczną – śpiew, czytania, psalm, komentarze i modlitwę wiernych – przygotowujemy my sami.

Miejsce, czyli gdzie się spotykamy:

- Dom Parafialny im. Jana Pawła II - przy naszym kościele.

Spotkania PKM-u:

- na początku naszego spotkania formacyjnego jest wspólna modlitwa, - każdemu spotkaniu towarzyszy śpiew z gitarą, - później zaczyna sie temat spotkania, - dyskutujemy lub słuchamy, - po wyczerpaniu tematu znów śpiewamy lub dobrze sie bawimy.

„Idźcie w pokoju Chrystusa”, czyli zakończenie spotkania:

- o godzinie 21.00 śpiewamy Apel Jasnogórski; - następnie Ksiądz Opiekun udziela nam błogosławieństwa Bożego; - wszyscy ubogaceni czymś nowym wracamy do swoich domów.
Warto wiedzieć, czyli ciekawostki:

- wszyscy uczestnicy naszego PKM-u aktywnie uczestniczą w naszych spotkaniach, każdy może wypowiedzieć sie na swój temat, - PKM ma również swój sztandar, który wystawiamy na każdej uroczystości w naszej parafii. Młodzież gimnazjalną i starszą naszej parafii zachęcamy do przybycia na nasze spotkanie. Zobacz że PKM to nie nudne siedzenie i rozmowy wyłącznie na tematy religijne. Jeśli masz coś ciekawego do powiedzenia przyjdź i podziel się z nami.
Zespół Charytatywny

„Cokolwiek uczyniliście jednemu z tych najmniejszych, mieście uczynili”

Jednym z podstawowych elementów składających się na wspólnotę parafialną jest Caritas - miłość miłosierna ukierunkowana na potrzebujących. Potrzebującym jest człowiek biedny materialne i duchowo człowiek zagubiony, który nie potrafi sam sobie pomóc.
Obowiązkiem każdego chrześcijanina jest nieść pomoc bliźniemu:

„Cokolwiek uczyniliście jednemu z tych najmniejszych, mnieście uczynili” - słowa Pana Jezusa.

Na to wezwanie odpowiedziały Panie tworzące Zespół Charytatywny w naszej parafii. Dawniej było nas kilkanaście, teraz tylko kilka. Czekamy na ludzi o dobrym sercu, którzy potrafiliby poświęcić czas bliźniemu. Organizujemy Dzień Chorych w naszej parafii (w dniu męczeństwa św. Jana Chrzciciela), przygotowujemy comiesięczne spotkania dla seniorów, odwiedzamy ludzi samotnych. Mamy oczy otwarte na potrzeby ludzi i o nich informujemy Księdza Proboszcza, naszego opiekuna, na naszych spotkaniach, które odbywają się raz w miesiącu. Spotkania Zespołu ogłaszane są w kościele i w naszej gazetce parafialnej. Serdecznie zapraszamy do naszego grona. Pracy jest sporo!
Grupa hafciarek

„Tworzymy tu taką małą rodzinkę hafciarską” - mówi pani Maria Popenda.

Zespół Hafciarek powstał z inicjatywy ks. proboszcza Jana Małyska we wrześniu 1990 roku. Spotkania odbywają się w każdy poniedziałek o godzinie 1800 w Domu Parafialnym im. Jana Pawła II. To tutaj igłą wyczarowuje się obrazy, obrusy, serwetki, poduszki itp. Obrazy powstają nie tylko przez dotknięcie pędzla. Igła, mulina lub wełna może wyczarować tu piękne dzieło sztuki. Motywy obrazów są urzeczywistnieniem naszych marzeń. Wykonane różną techniką pasują do każdego, nawet najmodniejszego wnętrza. Wnoszą do naszych domów naturalny romantyzm. Nasze małe dzieła sztuki są idealnym prezentem dla przyjaciół na różne okazje. Spotkania Hafciarek to nie tylko „ręczne robótki”, lecz również wymiana różnych przepisów kulinarnych, doświadczeń, porad lub po prostu chwila wytchnienia po skończonej pracy, czy zajęciach domowych. „Tworzymy tu taką małą rodzinkę hafciarską” - mówi p. Maria Popenda.

- Organizujemy wieczory wspólnego kolędowania, spotkania opłatkowe, a w okresie Adwentu wystawę naszych prac. Do grupy należy także najstarsza Siostra Elżbietanka mieszkająca w Goduli s. M. Lidia Kucharczyk. Każdy może się dołączyć do naszego miłego grona!
Dzieci Maryi

Dzieci Maryi 2017

Dzieci Maryi - śniadanie wielkanocne

„Amen, jak Maryja”

Dzieci Maryi Amen jak Maryja! Dzieci Maryi to grupa, do której zapraszamy każde dziecko naszej parafii. We wspólnocie Dzieci Maryi panuje niezmiernie radosna i przyjazna atmosfera. Nikt inny nie stworzy takiej atmosfery zaufania i klimatu małej rodziny, jak posługujące z pasją animatorki, które stają się dla małych dzieci nie tyko starszymi koleżankami, ale niemal siostrami czy też przyjaciółkami, wkładającymi całe serce w swoją posługę.

Dzieci co tydzień wspólnie z Księdzem i animatorkami nie tylko rozmawiają na tematy związane z Panem Bogiem, wiarą, czy też lepiej poznają swoją patronkę i opiekunkę Maryję, ale także wspólnie się bawią, śpiewają, spędzają czas i poznają nowe osoby.

Poza typowymi spotkaniami przez cały rok odbywa się wiele inicjatyw podejmowanych przez Dzieci Maryi są to m.in. bal karnawałowy, kiermasz palm wielkanocnych, udział w letnich wyjazdowych rekolekcjach dla Dzieci Maryi (zarówno tych parafialnych jak i tych diecezjalnych) oraz wycieczki i spotkania z zaproszonymi Gośćmi.

Wspólnota włączą się w przygotowanie oprawy muzycznej i liturgii podczas niedzielnej Mszy świętej z udziałem dzieci o godzinie 10.30. Przygotowuje także swoje rozważania podczas nabożeństw Drogi Krzyżowej, Nabożeństw Majowych czy też modlitw różańcowych. Bez wątpienia

Dzieci dzięki uczestnictwu w tej grupie rozwijają się i wychowują również poprzez modlitwę, życie parafialne i świadomość ważności w życiu sakramentów. Dzieciaczki dzięki posłudze i świadectwu animatorek starają się naśladować Niepokalaną w swoim codziennym życiu.

Święto patronalne Dzieci Maryi przypada 8 grudnia w uroczystość Niepokalanego Poczęcia NMP.

Gorąco zapraszamy wszystkie dzieci w każdą sobotę o godzinie 9.00 do salek parafialnych. Każde dziecko będzie z radością przywitane i bez wątpienia poczuje się we wspólnocie docenione i ważne, tak jak bezcennie ważny jest każdy paciorek w różańcu.

Próba śpiewu.

Cześć Maryi! Cześć i chwała!

Dzieci Maryi wraz ze swoimi animatorkami (kolejno od lewej): Justyna Wyrwich, Monika Kaczmarczyk, Monika Szczepaniak, Katarzyna Kotlorz, Agnieszka Piróg, Angelika Janik oraz opiekunem diakonem Tomaszem Kabałą. Zdjęcie zrobione podczas święceń diakonatu w Katowicach w kościele pod wezwaniem świętych Piotra i Pawła. Uroczystość odbyła się 7 marca 2015 roku.

Grupa Dzieci Maryi po sobotnim spotkaniu 14 marca 2015

Dzieci Maryi podczas corocznego kiermaszu własnoręcznie wykonanych palm wielkanocnych, 22 marca 2015 roku.
Ministranci

MINISTRANT SŁUŻY BOGU I KOŚCIOŁOWI!

W każdej parafii są ministranci. Są najbardziej rozpoznawalni dlatego, że są najbliżej ołtarza. Ministrant (łac. ministrare – służyć, posługiwać, pomagać), osoba posługująca w liturgii. Nasze święto obchodzimy 21 listopada we wspomnienie naszego głównego patrona św. Tarsycjusza. W ten dzień ustanawiamy nowych kandydatów, ministrantów, lektorów. Jest nas około 25. Dzielimy się na grupy wiekowe:

-16 kandydatów i ministrantów (szkoła podstawowa) - 2 kandydatów na lektorów (gimnazjum) -7 lektorów (szkoła średnia i wyżej) Nasze spotkania odbywają się w każdą sobotę o godzinie 10 w salkach parafialnych im. Jana Pawła II.

Ministranci z obecnym i poprzednim opiekunem.

Nabożeństwo ku czci bł. Jose. (patrz archiwum galeria 2014)

Ministranci z ks. biskupem Józefem Kupnym. (2006)

Oczekiwanie na ks. abp. D.Zimonia, podczas wizytacji kanonicznej 18.10.2011roku.

Ministranci z kołatkami.

Św. Dominik Savio

(Domena Publiczna)

Dominik Savio, jeden z patronów ministrantów przyszedł na świat w ubogiej włoskiej rodzinie we wsi Riva di Chieri w Piemoncie w 1842 roku. Jego rodzice byli prostymi ludźmi. Ojciec Karol był rzemieślnikiem, a matka Brygida krawcową. W wieku 12 lat wstąpił do Oratorium w Turynie założonym przez św. Jana Bosko. Dominik bardzo szybko dojrzewał duchowo. Już w wieku 5 lat służył do mszy świętej jako ministrant, a w wieku 7 lat przyjął pierwszą komunię świętą co było w tamtych czasach rzadkością. O jego dojrzałości świadczą jego postanowienia po przyjęciu po raz pierwszy komunii:

-Będę się często spowiadał, a do komunii przystępował ilekroć pozwoli mi na to mój spowiednik -Moimi przyjaciółmi będą Jezus i Maryja -Śmierć – tak, ale nie grzech

Młody Dominik poddał się całkowicie kierownictwu duchowemu ks. Jana Bosko. Szybko można było zauważyć wzrost duchowy u młodego Dominika. Pewnego razu dwaj koledzy zamierzali się pojedynkować na kamienie. Dominik wpadł między nich z krzyżem i wołał: „Chrystus nawet na krzyżu przebaczył, a wy nie potraficie przebaczyć drobiazgów”. Jego interwencja okazała się skuteczna. Z podobnym skutkiem upominał gorszycieli i przeklinających. Pewnego razu po mszy porannej Dominik zaczął się modlić przed Najświętszym Sakramentem. Modlił się tak przez kilka godzin trwając w modlitwie kontemplacyjnej. Po tej długiej modlitwie w zimnym kościele Dominik bardzo ciężko zachorował a wkrótce po tym zmarł. Po śmierci Dominik Savio cieszył się coraz większą sławą i kultem, co doprowadziło do procesu beatyfikacyjnego, a następnie kanonizacyjnego. W 1933 roku papież Pius XI wydał dekret o heroiczności cnót sługi Bożego Dominika. Przy tej okazji nazwał go „małym świętym” oraz „gigantem ducha”. W Roku Świętym 1950, Jubileuszowym, papież Pius XII ogłosił Dominika Savio błogosławionym, a w setną rocznicę ogłoszenia dogmatu o Niepokalanym Poczęciu Najświętszej Maryi Panny, czyli w 1954 roku, zaliczył go w poczet świętych. Relikwie świętego znajdują się w Turynie, w bazylice Matki Bożej. Jest jednym z najmłodszych świętych czczconych w kościele powszechnym. Jest patronem nas, ministrantów.

Święty Jan Berchmans

Źródło - Multimedia w Wikimedia Commons
Jan Berchmans urodził się 13 marca 1599 roku w Diest w Belgii. Pochodził ze średnio zamożnej rodziny. Jego ojciec był garbarzem, handlarzem skór i szewcem, matka natomiast córką miejscowego burmistrza. Od najmłodszych lat słyszał w sercu głos Chrystusa – „pójdź za mną”. Jednak warunki materialne rodziny, a potem śmierć matki utrudniały mu naukę. Młody Jan dzięki opiece różnych kapłanów i własnej pracy zdobył potrzebne wykształcenie w kolegium Jezuitów w Malines. W tym czasie jego owdowiały ojciec został wyświęcony na kapłana (1618). Jan wstąpił do nowicjatu jezuitów, ze względu na jego duże zdolności wysłano go na studia do Rzymu. Tu jednak zapadł ciężko na zdrowiu. Bardzo aktywny i pojętny uczeń, będący przykładem dla współbraci był mało odporny na Rzymskie upały i wilgoć zakonnych komnat. Odznaczał się wielką pobożnością i szczególnym nabożeństwem do Najświętszego Sakramentu. Był wzorem w zachowaniu reguły zakonnej, a jego pragnieniem było odtworzyć wzór, jaki zastawił św. Alojzy. Zapadłszy ma gorączkę i zapalenie płuc swoją duszę oddał Panu 13 sierpnia 1621 roku. W 1867 papież Pius IX ogłosił go błogosławionym, natomiast Leon XIII w roku 1888 zaliczył go w poczet świętych pańskich. Święty bardzo ukochał św. Alojzego i dzisiaj wraz z nim jest patronem studiującej młodzieży, a także ministrantów.

Zasady św. Jana Berchmansa:

1. Serce moje jedynie bezpiecznym żyć może, gdy wytrwa w szczerej, dziecięcej miłości ku Matce Bożej. 2. Mało mówić, dużo czynić. 3. Wielce sobie ważyć drobne sprawy. 4. Jeśli nie dojdę do świętości za młodu, nigdy nie będę świętym. 5. Myśl, żebyś Panu Bogu się podobał, a Pan Bóg o tobie myśleć będzie. 6. Sumiennie dopilnuję punktualnego rannego wstawania. 7. Kto nie docenia modlitwy, nie wytrwa w pobożności. 8. Wszystko, co czynisz, czyń z wielką starannością. 9. Cierpliwość koroną wszelkich cnót. 10. Nie czyń nigdy tego, co Ci się w drugich nie podoba; ale to, co się w nich podoba.

Święty Tarsycjusz

Rzeźba św. Tarsycjusza w Musée d’Orsay (Alexandre Falguière, 1868)(Wikipedia)

Żywot

Święty Tarsycjusz miał być akolitą Kościoła Rzymskiego. Jest to jedno ze święceń niższych, które daje prawo klerykom Kościoła Rzymsko-Katolickiego usługiwania do Mszy Świętej – a więc do zaszczytnej funkcji, którą obecnie pełnią ministranci. Nie znamy bliżej daty jego śmierci. Przypuszcza się, że św. Tarsycjusz poniósł śmierć męczeńską za panowania cesarza Decjusza (lata 249-251 po narodzeniu Chrystusa). Było to jedno z najkrwawszych prześladowań. Chrześcijanie chętnie ginęli za Chrystusa, ale ich największym pragnieniem było, by mogli na drogę do wieczności posilić się Chlebem Eucharystii. Zanoszono im przeto potajemnie Komunię św. do więzień. Gorliwością w obsługiwaniu świętych męczenników wyróżniał się św. Tarsycjusz. Dnia pewnego, kiedy jak zwykle niósł na sercu Wiatyk do więzienia, napotkał swoich rówieśników bawiących się na jednym z licznych placów rzymskich. Pogańscy chłopcy zaczęli wołać Tarsycjusza, by się do nich przyłączył. On zaczął uciekać przed nimi. Zaczęli go gonić. Kiedy zaś spostrzegli, że coś przyciska do piersi, chcieli zobaczyć co niesie i siłą mu to wydrzeć. Bohaterski chłopiec bronił swego skarbu. Wówczas zgraja przewróciła go na ziemię, zaczęli go kopać i bić, rzucać nań kamieniami. Dopiero przypadkowo przechodzący żołnierz, także chrześcijanin, miał chłopca uwolnić i bandę rozegnać. Zaniósł Tarsycjusza do domu, gdzie ten niebawem zmarł. Najświętszy Sakrament ze czcią odniesiono do kapłana katolickiego. Ciało Świętego zostało pogrzebane na cmentarzu św. Kaliksta obok szczątków papieża św. Stefana I, który w kilka lat po nim poniósł śmierć męczeńską (257 r.). Papież św. Damazy I męczeństwo św. Tarsycjusza opisał wierszem. W 1675 roku relikwie Świętego przeniesiono z Rzymu do Neapolu, gdzie spoczywają w bazylice św. Dominika w osobnej kaplicy. W tymże ołtarzu znajduje się krzyż, z którego Pan Jezus miał przemówić do św. Tomasza z Akwinu: „Dobrze o Mnie napisałeś, Tomaszu. Jaką nagrodę chcesz za to otrzymać?” Na to miał odpowiedzieć św. Tomasz: „Chcę tylko Ciebie, Panie, i nic więcej!” Trumienka z częścią relikwii św. Tarsycjusza jest także w salezjańskim kolegium w Rzymie przy Via Appia Antica. We Włoszech Święty nasz cieszy się czcią szczególną jako patron kółek eucharystycznych, czy tak zwanych „Kółek małego kleru”. Święty był także na początku naszego wieku patronem kandydatów do Włoskiej Młodzieży Akcji Katolickiej. W Polsce jest on znany przede wszystkim jako patron ministrantów. W 1939 roku architekt Rossi wystawił ku czci św. Tarsycjusza w Rzymie piękną świątynię. W słynnym na cały świat muzeum w Luwrze można podziwiać przepiękną rzeźbę, przedstawiającą świętego młodzieńca w chwili jego męczeńskiej śmierci, dzieło A. Falguiere. Jednak najszczególniejsze nabożeństwo do św. Tarsycjusza miał głośny kardynał angielski, Wiseman, który Świętemu poświęcił osobny utwór poetycki: „Fabiola”, napisany w 1855 roku.

Modlitwa do św. Tarsycjusza

Święty Tarsycjuszu, Patronie i wzorze nasz, Ty niosłeś Jezusa na sercu i w sercu jako największy swój skarb. Cześć i miłość Jezusa promieniowały z Twego oblicza i dla Niego oddałeś radośnie swe młode życie. I my zawsze chcemy nosić Jezusa w swym sercu, chcemy ze skupieniem, z czcią i miłością chodzić wokół Jego ołtarza. Chcemy nieść Jezusa do domu, do szkoły i wszędzie przez dobry przykład. Pomóż nam i spraw, abyśmy całym życiem tylko Jemu służyli i do Niego należeli teraz i na wieki. Amen.

Święty Alojzy Gonzaga

Powołanie św. Alojzego Gonzagi, obraz Guercino(Wikipedia)
Alojzy Gonzaga urodził się 9 marca 1568 roku w Castiglione delle Stiviere. Jego rodzina należała do najznakomitszych rodów książęcych i najstarszego syna szykowała do kariery rycerskiej lub dworskiej. Szczególnie pragnął tego ojciec. W wieku 7 lat Alojzy, jak sam to później wyznał, poczuł niechęć do życia świeckiego. Zrodziło się w nim pragnienie służenia Bogu. Zmartwiło to wielce jego ojca, który zabierał syna na różne dwory, chcąc odciągnąć go od tego postanowienia. Młody Gonzaga spędzał w tym czasie wiele godzin na modlitwie, czytał książki religijne. Pilnie zdobywał wiedzę kształcąc się w najlepszych szkołach. Wytrwałością i uporem dążył do realizacji swych zamierzeń, aż wreszcie w 1585 roku udał się do Rzymu i został przyjęty do nowicjatu jezuitów. Opuszczając dom rodzinny, zrzekł się swojego majątku na korzyść brata. W zakonie odznaczał się gorliwością, a szczególnie umiłowaniem cnoty czystości. Na rok przed święceniami kapłańskimi, posługując ofiarom epidemii sam się zaraził i zmarł dnia 21 czerwca 1591 roku, mając 23 lata. Sława jego świętości była tek duża, że w 1605 roku papież Paweł V ogłosił go błogosławionym. Natomiast kanonizował go, razem ze św. Stanisławem Kostką, papież Benedykt XIII w 1726 roku. Alojzy jest patronem studiującej młodzieży. Cela zakonna, w której mieszkał, została zamieniona na kaplicę.
Grupa pielgrzymkowa

Noworoczne dzielnie się "Chlebem Pielgrzyma" - 06.01.2017r.

Od września 2002 roku regularnie raz w miesiącu spotyka się w naszej parafii grupa pielgrzymkowa. Pielgrzymi, którzy uczestniczyli w Pieszej Pielgrzymce do Częstochowy w roku 2002 podsunęli pomysł regularnych spotkań dla wszystkich pielgrzymów, którzy kiedykolwiek pielgrzymowali do różnych miejsc świętych: pieszo czy jakimkolwiek innym środkiem transportu. Grupa podjęła inicjatywę modlitewną. W związku z ogłoszeniem przez Papieża Jana Pawła II roku 2002/2003 Rokiem Różańca Świętego, pielgrzymi utworzyli Żywy Różaniec. Powstały dwie Róże Różańcowe złożone z 20 członków każda. Jedna z Róż to młodzi pielgrzymi, druga natomiast złożona jest ze starszych pielgrzymów. Spotkania te mają nas przygotować duchowo i organizacyjne do kolejnych pieszych pielgrzymek do Częstochowy. Wiele miejsca aktualnie poświęcamy zebraniu i ćwiczeniu pieśni, które pragniemy śpiewać na pielgrzymim szlaku i na różnych innych nabożeństwach. Powstał hymn pielgrzymów godulskich, który łatwo wpada w ucho i w serce. Powstała także KRONIKA PIELGRZYMKOWA, którą prowadzi Michał Krawczyk. Zapraszamy wszystkich, którzy pielgrzymowali lub chcą pielgrzymować do Jezusa i Maryi na nasze spotkania, które odbywają się raz w miesiącu (według ogłoszeń duszpasterskich). Niech te nasze ziemskie pielgrzymki dopomogą nam w tej nieustannej wędrówce ku Niebu. Opiekunem grupy pielgrzymkowej jest ks. Andrzej Ledwin.
Rodzina różańcowa

Żywy Różaniec w Goduli

Przed każdą pierwszą sobotą miesiąca słyszymy w ogłoszeniach parafialnych, że poranna Msza św. zostanie odprawiona w intencji członków Różańca Świętego. Kimże są ci członkowie Różańca? Ilu ich jest i od jak dawna modlą się w naszej parafii? Jak można zostać jednym z nich?

Historia

Początki Żywego Różańca wiążą się z osobą Sługi Bożej Pauliny Jaricot, Francuski urodzonej w roku 1799. W wieku 17 lat przeżyła nawrócenie i zapragnęła rozszerzać wiarę w Chrystusa na całym świecie. W 1826 r. zebrała pierwszych 15 osób do wspólnej modlitwy różańcowej. W zamyśle założycielki miało to być zaplecze dla działalności misyjnej Kościoła. W ciągu kilku lat Paulina Jaricot stała się jedną z największych postaci Kościoła w XIX w. W roku 1832 papież Grzegorz XVI zatwierdził stowarzyszenie Żywego Różańca nadając mu liczne przywileje. Dzieło Żywego Różańca rozszerzało się tak dynamicznie, że w chwili śmieci Pauliny (w 1862 r.) uczestniczyło w nim już 2 250 000 osób w samej tylko Francji. Nie udało się ustalić kiedy pierwsi członkowie Żywego Różańca pojawili się w naszej parafii. Z całą pewnością jednak istniał on w Goduli już przed II wojną światową – starsi parafianie pamiętają bowiem, że ich rodzice odmawiali codziennie dziesiątkę Różańca św. w ramach przynależności do róż różańcowych. W latach ’60 XX w. w parafii godulskiej – jak wspomina s. Humiliana – było ok. 80 róż Żywego Różańca (wtenczas były to róże piętnastoosobowe). Już wówczas znany był w Goduli zwyczaj szczególnej modlitwy za zmarłych członków Żywego Różańca. Troska ta przejawiała się m.in. we wspólnym czuwaniu przy trumnie zmarłego. Zewnętrznym znakiem objęcia zmarłego członka Różańca szczególną opieką było składanie na trumnie, na czas ceremonii pogrzebowej, dużego drewnianego różańca. Zwyczaj ten jest praktykowany w naszej parafii do dzisiaj. Współcześnie w Goduli istnieje 7 róż różańcowych. Jedna róża działa w Chebziu. W naszej parafii utarł się zwyczaj, że poszczególne róże mają swoje numery. W innych parafiach (lub regionach) spotyka się zwyczaj, że róże mają swoich świętych patronów, od których przyjmują nazwę. Członkami Żywego Różańca w Goduli są osoby różnego stanu i w różnym wieku. Jedna z róż godulskich składa się zwyczajowo wyłącznie z mężczyzn. Żywy Różaniec jest najliczniejszą z grup istniejących w naszej parafii.

Jedna osoba w każdej róży (zwana zelatorem lub zelatorką) jest odpowiedzialna za sprawy organizacyjne – dogląda wymiany tajemnic pomiędzy członkami róży, odwiedza osoby, które nie wychodzą z domu. Członkowie Żywego Różańca ofiarowują także co jakiś czas drobną, dobrowolną składkę pieniężną – z powstałego w ten sposób funduszu zamawiane są przynajmniej raz w miesiącu intencje mszalne za zmarłych członków Różańca.

Modlitwa

Na stowarzyszenie Żywego Różańca składają się róże różańcowe. Każda z osób należących do róży odmawia codziennie, indywidualnie jedną dziesiątkę Różańca, rozważając przez cały miesiąc tę samą tajemnicę różańcową (np. Zwiastowanie). Ponieważ wszystkich tajemnic jest 20 pełna róża składa się z dwudziestu osób. Dzięki takiej wspólnej (choć praktykowanej indywidualnie) modlitwie, codziennie odmawiany jest cały Różaniec (rozważane są wszystkie tajemnice różańcowe). Jeden raz w miesiącu członkowie róż wymieniają się tajemnicami tak, aby w kolejnym okresie móc rozważać następną tajemnicę. W ten sposób jedna osoba otrzymuje tę samą tajemnicę do rozważania dopiero po 20 miesiącach (czyli po ponad 1,5 roku). Głównym zadaniem (zobowiązaniem) członka Żywego Różańca jest codzienne odmawianie jednej dziesiątki Różańca. Modlitwa ta praktykowana jest w różnych okolicznościach życia – w drodze do pracy lub z pracy, podczas przerwy w szkole, w trakcie spaceru, w kolejce do lekarza, w kościele lub w domu (wielu członków róż różańcowych to osoby schorowane lub wiekiem osłabione, które na co dzień nie wychodzą na zewnątrz) itp. Różnorodne są także pory dnia, w których członkowie Żywego Różańca odmawiają swoją dziesiątkę.

Pierwszoplanową intencją modlitwy Żywego Różańca, która istniała w zamyśle Pauliny Jaricot, jest wspieranie misji. Każdy członek róż różańcowych, wraz ze swoją ofiarą modlitwy wnosi także własną intencję, którą przedstawia Bogu podczas rozważania tajemnic z życia Zbawiciela.

Zachęta

Poprzez modlitwę różańcową można wyprosić dla świata wiele łask – osoby modlące się dają świadectwo, że bardzo wiele „korzystają” ci, którzy się modlą. Członkiem Żywego Różańca może być każda osoba ochrzczona. Paulina Jarico już w swoich czasach pisała tak: „Ta piękna pobożność, na ogół od dawna kojarzona z «zawodowymi» dewotkami, które powinny być stare lub nie mieć nic do roboty, to błędne, ale niestety powszechne uprzedzenie. (...) Najważniejszą więc rzeczą i najtrudniejszą jest uczynić różaniec modlitwą wszystkich.” Jej słowa pozostają aktualne. Na uczestnictwo w Żywym Różańcu może sobie pozwolić każdy (nawet najbardziej zagoniony pracoholik). Jak pokazuje praktyka, rozważenie jednej dziesiątki Różańca zajmuje nie więcej niż 5 minut – a duchowe owoce tej modlitwy są niewspółmiernie wielkie do poświęconego na nią czasu.

Każdy kto chciałby włączyć się we wspólną modlitwę w ramach Żywego Różańca w Goduli, proszony jest o kontakt z panią Grażyną pod numerem telefonu 505 181 876.
Schola parafialna

Msza Święta Pasterska - 2016

Inne.
Grupa Seniorów

Starość we wszystko wierzy. Wiek średni we wszystko wątpi. Młodość wszystko wie. * Oscar Wilde *

W naszej parafii seniorzy - emeryci i renciści - spotykają się raz w miesiącu na Mszy św., która jest sprawowana w kościele parafialnym właśnie w intencji seniorów, o godzinie 8.30. Po Mszy św. wszyscy udają się do Domu Parafialnego im. Jana Pawła II i tam przy kawie i dobrym „kołoczu” seniorzy mile spędzają czas. Każdy może zaśpiewać jakąś piosenkę (niekoniecznie religijną) lub powiedzieć dowcip. Spotkania kończą się około godzinie 12.00. Całość przygotowuje Zespół Charytatywny, a prowadzi Ksiądz Proboszcz.
Nadzwyczajni Szafarze Komunii świętej
Wspólnota Krwi Chrystusa

„Nikt nie ma większej miłości od tej, gdy ktoś życie swoje oddaje za przyjaciół swoich” /J 15, 13/

Wspólnota Krwi Chrystusa jest duchową rodziną, która powstała wokół działalności św. Kaspra del Bufalo, Apostoła Przenajdroższej Krwi Chrystusa. Skupia ona w sobie osoby duchowne i świeckie.

Reguła życia, którą Wspólnota proponuje swoim członkom streszcza się w słowach Ewangelii:

„Nikt nie ma większej miłości od tej, gdy ktoś życie swoje oddaje za przyjaciół swoich” /J 15, 13/

Przez praktykę „Słowa życia” członkowie pragną coraz wierniej żyć w obecności Boga i wypełniać Jego wolę. Codziennie czytają i rozważają fragment Pisma Świętego, biorą udział w Rekolekcjach i Dniach Skupienia. W naszej parafii Wspólnota Krwi Chrystusa istnieje od 1986 roku. Spotkania odbywają się w czwartki o godzinie 16.30. W każdy I-wszy czwartek miesiąca prowadzimy Adorację w ramach Godziny Świętej. Serdecznie zapraszamy nowych członków do włączenia się we Wspólnotę Krwi Chrystusa!
Grupa AA "Promień"

Grupa Anonimowych Alkoholików "Promień" - spotkania

Spotkania grupy AA "Promień": Spotkania grupy AA "Promień" odbywają się we wtorki o godzinie 18.00. Ruda Śląska ul. Karola Goduli 22, salki przy kościele. Ostanie spotkanie w miesiącu odbywa się jako spotkanie otwarte. W pozostałe spotkania są zamknięte. Na stronie grupy AA "Promień" można dowiedzieć się dla kogo są spotnia "otwarte" i "zamknięte". Jeżeli chcesz więcej dowiedzieć się o grupie, alkoholizmie, AA, przejdź do poniższego linku: Strona Grupa AA "Promień" ^klik